......................

Bayrama az kaldı ama bizim evde bayram  geldiğine dair tek bir hareket yok .ne temizlik yapıyorum ne hangi tatlıyı yapacağımı planlıyorum nede bayram heyecanı yaşıyorum .
camlar rezalet durumda silmek için hep yarına erteliyorum bizim burda yaz kış inanılmaz bi rüzgar var bu sebebten dün sildiğiniz camlarınızı sabah toz içinde göre bilirsiniz bende bu sebep ten hafta sonun silmeyi düşünüyorum  camlarımı . ya tatlı kimsemiz yokki gelsin tatlı yesin ev ahalisinin de arası yok ki tatlıyla ama son anda bi güllaç yapsam olur belki .
   yaşamadığım bayram heyecanını çocuklar yaşasın diyorum ama onlarda da yok eee yıllardır her bayram burdayız kimsesiz olağan bir gün gibi bayram bizim için istesemde çocuklarım bayram hayecanı yaşamıyor  yapacak bi şey yok sanırım önümüzdeki diğer bayramlarda böyle olacak benim için
   arabamızı sattığımızdan bu yana bayramlarda gitmiyoruz memlekete araba olmadanda gitmek istemiyorum otobüs yolcuğunu umut la büyük bi dert olmadık yerde sıkılıyor inmek istiyor ordada araba olmayınca kimseye minnet etmek istemiyorum gezemiyor eş dost ziyaretine gidemiyorsun birileri götürmesi gerekiyor zira bizim akrabalar her biri başka yerde oturuyor
    evet istanbul bu bayramda terk etmiyorum seni SENİN EN SADIK YARİN BEN OLSAM GEREK

HASRET

Son günlerde rüyalarım hep aynı sadece kahramanları farklı bir gün Jale (kuzenimin eşi ) geliyor rüyama kuzenim ve çocuklarıda hasretle kucaklaşıyor ağlıyorum onları ne kadar çok özlediğimden bahsediyorum. çok değil bir gün sonra bu defa Ali (kardeşim)  var rüyamlarımda  Ali benim canım sadece kardeşim değil Barış gibi Umut gibi benim için gene ondan ayrıldığım için hüngür hüngür ağlıyorum .başka bir gün Şehriban ablam (halamın kızı)  var rüyalarımdan onunlada benzer şeyler yaşıyorum gözlerim doluyor onu görünce son olarak Yasemin (ortanca halamın kızı ) geldi rüyama onunlada hasretle sarıldık kucaklaştık ağladık bana sitem etti ''neden gelmiyorsun ''dedi bende onunla konuşmayı çok istediğimi ama engelleri aşamadığı anlattım evini gösterdi 10 dakika yürüyüş mesafesindeydi ev ama neden bu kadar uzaktı gene ağlayarak uyandım .

   ardı ardıda kuzenlerim kardeşim süslüyor rüyalarımı onları orda görmekte güzeldi çok özledim onları sanırım yıllar sonra ilk defa bu yıl memleketime gitmedim dik durmaya kararımda haklı olmaya çalıştım ama sanırım kalbim benimle aynı fikirde değil .sabahları yüreğimin  acısı çöküyor içime .artık hiç bir şey eskisi gibi değil tam bir sene önce peri masalı bitti ailemize katılan melekmi şeytanmı ne olduğunu anlamakta zorluk çektiğim biri bitirdi masalı .onun yüzünden artık memleketime gitmek gelmiyor içimden aslında gitsem çok şey olacak kendimden korkuyorum kendi öfkemden korktuğumdan gitmiyorum zira bu olanı biteni onun yanına bırakmaya hiç niyetim yok burda istanbul 'da yalnızım artık herkes bayram sevinciyle hazırlıklar yaptı yola koyulmaya hazırlar bu sevinci yaşayamıyorum hatta bayram temizliği denen heyecan bile bana uzak  .  
   

BİR İSTANBUL VATANDAŞI

böyle güzel bir resimle döneyim dedim sayfama ne kadar huzur verici seviyorum istanbul 'u yanlışlarla dolu hayatımda yaptığım nadir doğrulardan biri her halde burda yaşamak istanbul'u hiç görmeden yaşamak  gerçekten insanlar için kayıp belki diyeceksiniz görmemişin bi istanbul'u olmuş ama olsun canınız sağ olsun .
   yazmasamda sayfama, bir çok arkadaşımı takib ediyorum paylaştıklarını okumaya çalışıyorum .evde iki çocuk olunca bilgisayar bize pek düşmüyor desem yeri var .
    ben ne çok mutluyken nede çok mutsuzken yazamıyorum işte aslında defalarca yazdım ama her defasında sildim yazdıklarımı keşke hayattada böyle geri alabilsek bazı şeyleri .uzun zaman kimsesizliğin verdiği ızdırap acıttı yüreğimi kimsesizmi büyük bir ailem var 3 kardeşim annem ,babam, 2 kere teyze,bir kere halayım ,ismini sayamayacağım kadar çok kuzenim (çoğunun yüzünü unuttum yıllar var görmedim ) kuzen çocukları da var tabi ama ben çok sevdiğimi söylediğim istanbul'da yapayanlızım 12 yıldır burda yaşıyorum sevdiğim insanlar öldü cenazelerine katılamadım beni çok düşünür ya annem sağ olsun aylar sonra söyler birilerinin vefat ettiğini .beni sevdiğini bi tek bu hareketinden anlıyorum .bu sene gitmedim memleketime azimliyim bayramdada gitmeyeceğim .artık sahte sevgi gösterisi yapmanın alemi yok artık eminimki benim ailem  EŞİM ve İKİ ÇOCUĞUM gerisi yalan en zor ailenize en çok ihtiyaç duyduğunuzda sizi yapayanlız bırakıyorlarsa ve bunu sürekli yapıyorsa zaten  hiç olmamışlar demektir .Aslında kinci değilimdir her şeyi hemen unuturum çok konuşsam çok bağırsam çok kırsam çok kırılsam her şeyi bıraka bilirim geride en büyük salaklığım bu her halde . 
      akıp giderken hayatım  mutluyum işte 4 kişilik dünyamda  dünyanın geri kalanını bir adım geride bıraktım beraber yürümenin onlar içinde benim içinde acı verici olduğunu anlamam uzun sürdü .hani hepderiz ya ''her şeyin başı sağlık ''ben bunu anlayana kadar sağlığım uçtu gitti elimden geri kalanı sıkı sıkı tutmaya çalışıyorum her şeyi rayına koydummu ? HAYIR aksakılıklar ardından gelen yanlışlıklar devam ediyor malisef beynimin söylediğini kalbim kabul ettiği gün   TAMAMDIR her şey umarım  uzakta değildir o gün gelecek sefere yazdığımda görüşmek üzere sağlıcakla kalın

BELİRSİZLİK

Artık yazmıyorum bloguma biliyorum biraz  vakitsizlik ,biraz facebook,biraz çocuklar ee birazda  ... bilmiyorum işte yazmıyorum aslında defalarca yazdım ama hep sildim  ben her zaman yüreğimi açmakta zorlanmışımdır nedense şimdi nedenmi yazıyorum  gerçek sebebi facebook sayfam açılmıyor nedeni bilirsiz belki bi bileniniz vardır diye umuyorum şimdiden teşekkür ederim herkese