DOST DEDİĞİN NEDİR ?????????????

Uzun zamandır yazsammı yazmasammı kendimle savaşıyorum ben öyle duygularımı her kezle paylaşamam bu benim için devrim niteliğinde ama artık yeter içime at at çırdıracam artık hiç dostum yokmuş Anladım belkide zaten hiç olmadılar ben ararsam arkadaş onlar bana bir hafdadır sürünüyorum sürekli arayıp hatrını sorduklarım merak bile etmediler beni neden aramıyor diye yıkıldım resmen
hayatımdaki her şey ters gidiyor son üç yıldır tek güzel şey ailem umut um ve barış ım ....çok sorunu olan bir eve taşınmamızla başladı her şey on gün sonra BAHAR ı acı ve ani bir şekilde kaybettik 12 yaşındaki bir çocuğun ölümü çok yıkıcı oluyor cevresine ben hala bunu atlatmış değilim aslında eşimde bende çok hayallerle geldik bu hiç tanımadığımız yere birde burdaki insanlardan hayal kırıklığına uğradık biz komşu olalım dost olalım dedik onlar aalmayalım biz böyle iyiyiz dediler resmeen..... ben evime davet edersem çok güzel yeyip içiyoruz iyiler eğleniyorlar ama bir kere olsun'' şu günde siz bize buyurun'' demiyorlar artık kendimi enayi gibi hissetmeye başladım .
bunlarda önemli değil ya 10 yıllık dostlarıma ne demeli ben ararım hep onları dertleşirim liman gibi görürüm arkadaşlarımı sığınırım tek zararımda budur ama son günlerde bi baktım ben kimseyi aramayınca meğer onlarda aramıyormuş konuşamıyormuşuz artık karar aldım onların bana ihtiyacı yok hiç bir gün arayıp ''arkadaşım şuna canım çok sıkılıyor ya sen gel ya ben konuşalım biraz ''dememişler anladım zaten birini her aradığımda ''sende benim aklımdAN geçiyordun bi arayım diyordum ''der tipik numara ve çok meşgüldürler kız kardeşim bile hasta olduğumu bildiği halde aramıyor oda çok meşgül tabi kocamda da bi kapris ki çekilir gibi değil
gercekten yoruldum onların peşinde koşmaktan .
kendimi hiç bu kadar yalnız hissetmemiştim anladım kabul edeyim artık ben İSTANBUL a uygun değilim ben memleketimin sıcak sevecen insanlarına alışmışım buranın hep koşturan insanları bana göre değil mutsuz ediyorlar beni. bu evdende, bu mahalleden de nefret ediyorum. gribim, panik atak kirizleri yaşıyorum, mutsuzum, hep temizlik yapmak istiyor canım, oğlum diş çıkarıyor, diğer oğlum ders calışmıyor
ben çok şey istemiiyordum ki sadece yemeğimi cayımı üzüntümü ve sevincimi paylaşacak bir kanka yüreğimin en dost yerini açmaya hazırdım ona. o nerde bilmiyorum !!!!1
insan hasta olunca ilgi sevgi bekliyor sevdiklerinden zor günlerinde yanlarında olduğum yada olmak için elimden geleni yaptığım arkadaşlarım ,,,,hiç biri yoklar yanımda bir tas çorbadır belki beklediğim
YETER YA BENİM GİBİ BİRİNİN ÜSTÜNE BU KADAR GELİNİRMİ DOKTORUMU ÖZLEDİM VALLA ben normal biri değilim galiba BOĞULUYORUM NEFES ALAMIYORUM ARTIK

9 yorum:

Unknown dedi ki...

canım, sakin ol....zaman zaman hepimizin yaşadığı şeyler bunlar.burası istanbul , burda herkes kendi menfaatine bakıyor.zamanla alışmak için zorluyor kendini insan...ama geçer korkma...
onlar aramıyorsa sen hiç arama...boşver keyifleri bilir...sende zamanla kendine uygun dostluklar kurarsın.

grip dediğin geçer tabiki ama kalp acılarının geçmesi mühim olan.sen gerildikçe oğullarında geriir, kocanda gerilir.onlar gerildikçe sen beşbeter gerilirsin...sarmal gibi olur her şey.

şimdi sen çık dışarı insanların arasına karış...böylece dünyanın nasılda akıp gittiğini görürsün...biz hassas insanlar malesefki duyarsızlıklara katlanamıyoruz....

her zaman dünyanın güzel taraflarını görebilmen dileğiyle....

kuzularım ve ben dedi ki...

ben varımya demek isterdim canım ama yeni tanıştık böyle demem ne kadar doğru olur bilemiyorum inş zaman içersinde sen karar ver buna arkadaş yada dost olarak nitelendir ama şunu bilki hayat çok acımasız ben hep dostum sandığımdan yedim darbeyi konuşmuştukya hayatlarımız benziyor demiştik benimde hayatım 2 çocuğum ve eşim üzme kendini çocukların için üzme sevgiler

havvanur dedi ki...

:(((((((((((((((( kıs sen gripsin die şettimdi tüm yazılarıda üstüme aldım emin ol çorbada yapardım yemekte ama ne bilem kıss çok hasta oldugunu düşünmemiştim valla gelsen bakardım bunu yapacamıda biliyorsun ama mesafe çok uzak gelemedim kıs üzgünüm çokk arıcam seni ögleden sonraa keşke çıkıp gelsedinya çocukları kapıp elmiyiz üzgünümm hemde çok:(((seni çok sefiomm bunu yazrkende utanasım geliooo

papatya dedi ki...

üstüne alınma arkadaşım sana yazdım zaten bazı şeyleri gönderdim oku tamammı sen benim için çok değerlisin

papatya dedi ki...

sen varsın fatoş yenide tanışsan ben seni çok sevdim kendimi gördüm sende ne çok bana benziyor dedim işte hastalık biraz ben abartırım böyle işte bide sevdiklerime kırılırım insan sevdiğine naz yapar ya takmayın yarına gecer bu kırizim biraz sakinleştirici alıyım bi derdim kalmaz valla

kuzularım ve ben dedi ki...

ahhh ahhhh ne dertler var bende bu aralar paptyacım bilsen burda beni dövüyolar hep havvanura dedim o biliyor sorabilirsin şaka biyana bende boğuldum 10 gündür temizlik annemlerde yok yalnız garip kaldım buralarda sevgiler

balkızım dedi ki...

canım derin bir nefes al lütfen oğluşları düşün bizim asıl ihtiyacımız olan sevgi, dostluk yaşam ,onlarla var tatlım..
hepimiz zaman zaman yaşıyoruz böyle sıkıntılar, kalp kırıkları çok verici olunca insan çoook yıpranıyor bide bakmışsın karşı tarafın haberi bilem yok senin ne istediğinden
bence biz anneler çok güçlü kişilikleriz o komşu, bu arkaadş,ah o istanbul yıpratmasın seni lütfen
bak ankaradan kocaman sevgi var o güzel yürekli grip anneye :))
sevgiyle ve lütfen mutlu kal arkadaşım

Betül MUTFAKTA dedi ki...

Bosver güzelim blogcu arkadaslarin var yaa :)))

Ben Hollanda da yasiyorum. Bizim burada bi Istanbul sayilir. Komsuluk arkadaslik iliskileri artik eskisi gibi degiller. Herkes bir kosusturma bir telas pesine takilmis birbirinin hatrini halini soran yok ama napalim alismak lazim. Benimde öyle çok arkadasim yok. 5/6 tane 'arkadasim' olacagina 1 tane 'dostum' var, oda yetiyorda artiyor bile :))

papatya dedi ki...

bu kendimi kötü hissettiğim günlerde yanımda olan bana güzel yazılar gönderen bütün dostlarıma teşekkür ederim yüzyüze olmasada hepinizi tanıdığıma çok mutluyum iyiki varsınız