KARGAŞA

hayat ne acayip beni ne hale getiriyor anlamış değilim bazen başıma gelenlerde ilahi  bi olay arıyorum okul açıldı her şey aynı kendini beğenmiş çekmece sultan ları bir bir döküldüler sokağa düğüne gider gibi kimisi ,kimisi de temizlik yapıyormuş gibi geliyor okula hep beraber çocuklarımız bekliyoruz ben hangi sınıfa giriyorum belli aslında düğüne gider gibi değilim benim ilk tercihim rahat olsam yeter okulun ilk haftası güzel bir hediye aldım i dostumdan bi mektup en son erkek kardeşim den almıştım mektup yıllar sonra güzeldi okudum gözlerim doldu mektupta acı şeyler yazmıyordu aslında ben beni çok az tanıyan birinden böyle temenniler duymaktan elkilendim sanırım bide kitap vardı mektubun yanında arkadaşım kitaplarını  göndermişti okumam için oda ayrı bi hüzün verdi bana .

  kardeşlerime bile kendimi anlatamamış ken onun güveni gözlerimi doldurdu epeydir içimde olmayan duyguları  hissettim tekrar özel olduğum duygusu yani sahi ben özel biri oldum mu hiç  epeydir değildim gerçekten kalbim kırık küskündüm insanlara bi umut doğdu içimde yeniden bana umut veren dostum seni tanıdığım için mutluyum ara sırada doğru kararlar verdiğim için bi an kendimle gurur duydum evet iyi ki varsın arkadaşım

2 yorum:

Unknown dedi ki...

bu yazıyı gecenin üçünde kendi acılarımla boğuşurken okuyorum..bak bana Allah bir mesaj yolluyor ...sanada yolladı...adımızın ne olduğu , nerelerde yaşadığımız önemli değil..görüyorsun ki tek önemli olan BİRBİRİNİ ANLAMAK...
teşekküre bile değmez..insan paylaştıkça var...bu bir anı paylaşmak, bir duyguyu paylaşmak...gerisi çok boooş..
kardeşinede fazla güvenme..benim erkek kardeşim evlendi..durum ortada.çook değişti..güvenecek ve güçlü olacağız..başka yol mu var?
ben yanındayım, heeer zaman...ne zaman istersen burdayım...

papatya dedi ki...

saol arkadaşım iyiki varsın iyiki seni tanımışım